Seiten

---

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52

Suchbegriffe 08.11.2025    20

---

Von Ackermännken bes Wippstiärt Platt von fröher Mien Düt un Dat vüör vättain Dage is mi an eene Stiär‘‚n lück missgaohn. Et göng dao üm Moderspraoken, Dialekte un dat Üewel, dat usse Platt all lange de Schwindsucht häw, et ümmer wainiger küert un intüsken all viële Wäöder gar nich mäehr brukt wät; se sint rats völuorn. Ik woll bi de Geliägenhait in Düt un Dat ‚ne iälke Wäöder ut völiëdene Tieten uptällen, ower dao häb ik wat vökäehrt makt. Ik will di düsse ollen Wäöder apat nich schüllig bliewen un will äs bi de Vuegelnaomen anfangen: Et giw Vüegel, de kuemt up Platt nich äs met eenen Naomen ut. So hett de Bachstelze „Wippstiärt, Quickstiärt, Ploogdriewer un Ackermännken“. De Pirol hedde fröher „Pinkstvuegel, weil he to Pingsten ut de Vakanzen in Afrika derwiër was. De Goldammer häw `n gaas plasseerliken Naomen: „Giälgaisken“; dat fiene Vüegelken häbt se to eene „giäle Gaus“ makt. Bi de Naomen Daudenvüegelken (Totenvögelchen) un Liekhöhnken (Leichenhühnchen) mag sik de een of ännere wull bi grüülen. Dao sitt‘ n biëtken Biglauben (Aberglaube) met drin. ...